Odermatts 'Death and disasters'

Arnold Odermatt (1925) werkte ruim veertig jaar, van 1948 tot 1990, bij de Zwitserse politie. Toen hij in 1948 bij een ongeval met een camera kwam aanzetten ter aanvulling van het politierapport keken zijn collega's hem verbaasd aan. Wat was dat voor nieuwigheid? Toch zagen zijn meerderen er het nut wel van in en Odermatt mocht van een van de wc's op het politiebureau een provisorische donkere kamer maken. Toen zijn eenheid jaren later een nieuw gebouw betrok, kreeg Odermatt daarin zijn eigen fotolab (bron: wikipidia (de)).

Odermatt bleef fotograferen tot hij in 1990 afzwaaide als hoofd van de verkeerspolitie en ondercommandant van de kantonpolitie van Nidwalden. Niemand interesseerde zich verder voor zijn foto's totdat regisseur Urs Odermatt de foto's van zijn vader begin jaren 1990 in Frankfurt am Main tentoonstelde. Daarna volgden vele tentoonstellingen in Europa en de Verenigde Staten en in 2001 was zijn werk te zien op de Biënnale van Venetië.

Een Amerikaanse commentator schreef: 'Although not formally trained as a photographer, Odermatt’s tremendous attention to composition and strong use of narration give witness to disaster, resulting in ghostly romantic scenes of wreckage [...] The viewer can only join the other onlookers as they follow the chalk lines that trace screaming skids to where VWs dangle off cliffs.' (bron: James Kelly Contemporary)

Die krijtstrepen op de weg ja, die zijn elke keer bijzonder fascinerend....

Zie zijn website voor artikelen en audio- en videofragmenten over Arnold Odermatt: http://www.nordwestfilm.ch/arnold_odermatt.html