De strijdkrachten van James Brown
In 1981 trad James Brown, de Godfather of Soul en de Father of Funk, op tijdens het jaarlijkse Montreux Jazz Festival (Frankrijk). Hij speelde daar ook de klassiekers It's a Man's Man's Man's World (1966) en Get Up (I Feel Like Being a) Sex Machine (1970), waarover een commentator ooit zei 'a monster groover that still hits like a ton of bricks more than three decades later'.
Brown drilde z'n band als een leger; hij eiste absolute discipline en perfectie van hen. Hij schreef voor wat de muzikanten op het podium moesten dragen; wie een verkeerde noot speelde of te laat kwam, kreeg een boete. Een bandlid zei daarover: 'here we are playing with James Brown and we're in the army now'. Zijn eigen inzet op het podium was van een buitencategorie. Hij werd dan ook wel 'the hardest working man in show business' genoemd. Alle energie en emoties die hij in z'n lijf had, knalde hij er in lange live-sessies uit. Hij danste, draaide, smeekte, kreunde, schreeuwde, zweette, ging door de knieën, kroop en zong. Zijn doel was 'give people more than what they came for — make them tired, 'cause that's what they came for'.
James Brown in Montreux is James Brown op z'n best.
Meer lezen: