Filmen voor de nationaalsocialisten
Onder diegenen die Das Blaue Licht bewonderden, bevond zich Adolf Hitler. Waarschijnlijk dateert uit deze tijd het eerste contact tussen Leni Riefenstahl en Hitler. Over de aard van hun relatie deden veel verhalen de ronde. Volgens haar eigen zeggen was het een puur zakelijke relatie en heeft zij hem maar weinig keer ontmoet (22). Volgens anderen zou ze Hitlers minnares zijn geweest. Maar dat zijn speculaties. Waarschijnlijk ontmoette ze Hitler na de voltooiing van Das Blaue Licht. Volgens de Daily Express van 24 april 1934 had ze tijdens het maken van Das Blaue Licht, Mein Kampf gelezen. Ze zegt hierover: 'The book made a tremendous impression on me. I became confirmed National Socialist after reading the first page. I felt a man who could write such a book would undoubtly lead Germany. I felt very happy that such a man had come' (23).
Harry Sokal, producent van Das Blaue Licht en een van haar vroegere minnaars, vertelt over een voorval in 1932 toen hij in het zelfde flatgebouw woonde als Leni Riefenstahl. 'She came to my apartment one day holding a book hight above her head, and said: 'Harry you must sit down and read this man's book through. I must meet him!' It was Mein Kampf. Up to that date she was as much interested in and knew problaby less about politics than my housemaid'(24).
Leni Riefenstahl gefotografeerd door Martin Munkácsi voor de omslag van de Berliner Illustrirte Zeitung (1931)
Eerste film voor de nazi's
Ze wilde Hitler ontmoeten en dat gebeurde vlak voordat ze (eind 1932) naar Groenland vertrok om SOS-Eisberg op te nemen (25). Maar terwijl haar ster bij de leiding van de nazi's steeg, kreeg ze met geruchten te maken dat zij voor een deel joodse zou zijn. Ze ontkende en na onderzoek van de stamboom werd ze gezuiverd van alle 'blaam'. Op 8 augustus 1933 ontving ze een 'Ariërverklaring' en kon ze zich inschrijven in de Reichsfilmkammer. Toen vroeg Hitler haar een film van de partijdagen in Neurenberg van 1933 te maken. Dit aanbod kreeg ze, volgens Barsam, omdat Hitler zich aangetrokken voelde door Riefenstahl's romantische en politieke visie in de wereld van Das Blaue Licht (26). Na de oorlog beweerde ze dat ze pas twee dagen voor het begin van de partijdagen (31 augustus 1933) te horen had gekregen dat zij de film moest maken (27). Maar in de Licht Bild Buhne van 25 augustus 1933 stond al aangekondigd dat Leni Riefenstahl op speciaal verzoek van Hitler de leiding over de film op zich had genomen (28).
In opdracht van de Führer
Het aanbod van Hitler was om twee redenen opmerkelijk. In de eerste plaats omdat vrouwen bij de nazi's normaal gesproken een ondergeschikte rol speelden. Vrouwen waren voorbestemd voor 'Kuche, Kinder, Kirche'. Dat Leni Riefenstahl het als vrouw moeilijk had, blijkt uit een citaat van Albert Speer. 'Als einzige Frau mit offizieller Eigenschaft im Parteigetriebe stand sie oft gegen die Parteiorganisation...Auf die politische Leitung der traditionell Frauen feindliche Bewegung wirkte die selbstsichere Frau provozierend, die diese Männerwelt ungeniert fur ihre Zwecke dirigierte. Intrigen wurden gesponnen, verleumdungen bei Hess vorgebracht, um sie zu stürzen' (29). Een tweede reden waarom het aanbod van Hitler opmerkelijk was, is het feit dat alles wat met film te maken had aan Goebbels werd overgelaten.
Leni Riefenstahl met Joseph Goebbels en Hitler in 1937
Sieg des Glaubens
Leni Riefenstahl ging op het aanbod van Hitler in en maakte de korte film Sieg des Glaubens. Volgens haar eigen zeggen was het haar taak uit 'der Masse des Publikums, der marchierende SA und aus dem Verlauf der imposanten Veranstaltungen' de meest werkzame beelden te distilleren. De film moest door zijn artistieke vormgeving meer zijn dan een reportage (30). Sieg des Glaubens is na de oorlog niet meer teruggevonden. Waarschijnlijk is de film door de nazi's zelf vernietigd na de 'Röhm-putsch' (30 juni 1934). Ze wilden toen niet meer herinnerd worden aan dat gedeelte van het nazi verleden waarin de SA nog een belangrijke rol speelde, wat ongetwijfeld in de film te zien was. De film kwam volgens Leni Riefenstahl niet zonder problemen tot stand. Goebbels deed er volgens haar alles aan om het filmen zo moeilijk mogelijk te maken (31). Als dat inderdaad al zo was, kan de reden hiervoor zijn dat Goebbels niet blij was met iemand die zonder zijn toestemming, maar rechtstreeks via Hitler, films kon maken. Goebbels streefde immers naar een totale beheersing van het film- en propagandawezen. Die angst van Goebbels was niet ongegrond als het verhaal van Riefenstahl klopt dat Hitler haar begin 1933 vroeg de organisatie van de filmproduktie op zich te nemen (32).
Sieg des Glaubens ging op 1 december 1933 in première in het Berliner Ufa-Palast-am-Zoo. Dat het niet om een onbeduidende korte film ging, zoals Leni Riefenstahl altijd heeft beweerd, blijkt uit de grootse opzet van de première (33). In de Londonse Observer van 1935 wordt geschreven: 'Chancellor Hitler and the whole German Cabinet, including General Goering, attended the world premiere last night of the film Victory of Faith ...The film is one long apotheosis of the ceasar spirit in which Herr Hitler plays the rol of ceasar while the troops play the role of Roman Slaves. It is certainly to be hoped that the film will be shown in all cinema's outside Germany if one whiches to understand the intoxicating spirit which is moving Germany these days' (34).
Update gebaseerd op wikipedia: van Sieg des Glaubens werd lang gedacht dat er geen kopieën meer van bestonden. Maar in Groot-Brittannië is er toch één opgedoken. In april 1934 bezocht Riefenstahl Groot-Brittannië om op belangrijke universiteiten te praten over filmtechnieken. Tijdens dit bezoek is minstens één kopie gemaakt dat 60 jaar lang in een archief lag te verstoffen tot het gevonden werd.